فروس دستگاه گلدوزی سین سیم

ملیله دوزی چیست؟

ملیله دوزی به دوخت هایی گفته می شود که از مفتول های طلایی، نقره و آلیاژهای مختلف که به شکل فنری در آمده اند، برای تزئین سطح پارچه استفاده می شود. ملیله بر خلاف نخ های سرمه قابلیت انعطاف ندارد و بر اثر کشش زیاد از فرم خود خارج می شود.

برای آماده کردن پارچه یک قطعه متقال یا کتان به اندازه مخمل یا ترمه ای که می خواهید بر آن ملیله دوزی کنید، ببرید و با قلم موی پهن به تمام نقاط آن به طور یکنواخت محلول غلیظی از سریش و آب مالیده، مخمل یا ترمه را روی آن قرار دهید و با دست چند مرتبه روی آن بکشید تا صاف شود و به پارچه زیرین متقال یا کتان بچسبد.

پس از آن که پارچه ها خشک شد نقش هایی را که قبلا آماده شده است، روی پارچه مخمل یا ترمه منتقل کنید یعنی دور کار را ملیله بدوزید و ملیله را کاملا با نخ و سوزن محکم کنید. پس از آن به توردوزی پرداخته و داخل نقش را ملیله بدوزید و این کار را ادامه دهید تا تمام نقش با ملیله پر شود. در قسمت های اصلی و برجسته نقشه، ابتدا مقداری پنبه به اندازه گل یا بوته تکه تکه کرده و روی قسمت های مورد نظر قرار دهید و آن را با نخ ساده روی پارچه بدوزید و سپس آن را ملیله دوزی کنید.

تاریخچه ملیله دوزی

در دوران حکومت ساسانیان برای زینت دادن به لباس های رسمی لشگری و کشوری از ملیله دوزی استفاده می شده است.نمونه بسیار زیبایی از دوخت ملیله، روی مخمل دست باف می باشد که در حال حاضر در موزه آستان قدس رضوی نگه داری می شود. این نوع رودوزی در اکثر نقاط کشور رواج دارد. روش نگه داری آن حفاظت از رطوبت مداوم، حرارت و آتش، اشعه مستقیم و مداوم خورشید، سفیدکننده های شیمیایی و اشیای برنده است و برای شست و شوی آن می توان از آب و صابون و شوینده های معمولی و غیر اسیدی استفاده کرد.

قدمت ملیله دوزی با شواهد تاريخ و اشيا به دست آمده از حفاري ها به 2500 الي 3000 سال پيش مي رسد . هنر زري دوزي و دوختن نقشها و خطوط موازي با زري، بر روي شلوارها در زمان هخامنشيان معمول بوده است لكن آنچه دقيقا گوياي مليله براي تزئين لباس ها و پارچه ها مي باشد، تكه هائي است كه در ناحيه لولان در منتهي اليه شرق ايران كنوني بدست آمده است . اين نمونه ها چند تكه مليله دوزي و قلاب دوزي است كه در حفاري ها كشف شده است و به نظر مي رسد كه مربوط به دوره اشكانيان باشد.

http://www.irsinsim.com/

ملیله دوزی چیست؟

ملیله دوزی به دوخت هایی گفته می شود که از مفتول های طلایی، نقره و آلیاژهای مختلف که به شکل فنری در آمده اند، برای تزئین سطح پارچه استفاده می شود. ملیله بر خلاف نخ های سرمه قابلیت انعطاف ندارد و بر اثر کشش زیاد از فرم خود خارج می شود.

برای آماده کردن پارچه یک قطعه متقال یا کتان به اندازه مخمل یا ترمه ای که می خواهید بر آن ملیله دوزی کنید، ببرید و با قلم موی پهن به تمام نقاط آن به طور یکنواخت محلول غلیظی از سریش و آب مالیده، مخمل یا ترمه را روی آن قرار دهید و با دست چند مرتبه روی آن بکشید تا صاف شود و به پارچه زیرین متقال یا کتان بچسبد.

پس از آن که پارچه ها خشک شد نقش هایی را که قبلا آماده شده است، روی پارچه مخمل یا ترمه منتقل کنید یعنی دور کار را ملیله بدوزید و ملیله را کاملا با نخ و سوزن محکم کنید. پس از آن به توردوزی پرداخته و داخل نقش را ملیله بدوزید و این کار را ادامه دهید تا تمام نقش با ملیله پر شود. در قسمت های اصلی و برجسته نقشه، ابتدا مقداری پنبه به اندازه گل یا بوته تکه تکه کرده و روی قسمت های مورد نظر قرار دهید و آن را با نخ ساده روی پارچه بدوزید و سپس آن را ملیله دوزی کنید.

تاریخچه ملیله دوزی

در دوران حکومت ساسانیان برای زینت دادن به لباس های رسمی لشگری و کشوری از ملیله دوزی استفاده می شده است.نمونه بسیار زیبایی از دوخت ملیله، روی مخمل دست باف می باشد که در حال حاضر در موزه آستان قدس رضوی نگه داری می شود. این نوع رودوزی در اکثر نقاط کشور رواج دارد. روش نگه داری آن حفاظت از رطوبت مداوم، حرارت و آتش، اشعه مستقیم و مداوم خورشید، سفیدکننده های شیمیایی و اشیای برنده است و برای شست و شوی آن می توان از آب و صابون و شوینده های معمولی و غیر اسیدی استفاده کرد.

قدمت ملیله دوزی با شواهد تاريخ و اشيا به دست آمده از حفاري ها به 2500 الي 3000 سال پيش مي رسد . هنر زري دوزي و دوختن نقشها و خطوط موازي با زري، بر روي شلوارها در زمان هخامنشيان معمول بوده است لكن آنچه دقيقا گوياي مليله براي تزئين لباس ها و پارچه ها مي باشد، تكه هائي است كه در ناحيه لولان در منتهي اليه شرق ايران كنوني بدست آمده است . اين نمونه ها چند تكه مليله دوزي و قلاب دوزي است كه در حفاري ها كشف شده است و به نظر مي رسد كه مربوط به دوره اشكانيان باشد.

http://www.irsinsim.com/